Η απεργία των δημοσιογράφων, οι τερατολόγοι και η ευθύνη όλων

Από το πρωί της Πέμπτης 7 Απριλίου 2011, οπότε άρχισαν οι δύο συνεχόμενες 48ωρες απεργιακές κινητοποιήσεις των δημοσιογράφων και των άλλων εργαζόμενων στα ΜΜΕ όλης της χώρας, διαβάσαμε και ακούσαμε του κόσμου τις τερατολογίες: Ότι λέει η απεργία γίνεται για… πονηρούς σκοπούς, καθώς αυτό ειδικά το τετραήμερο θα χρεοκοπήσει η Ελλάδα και τα ΜΜΕ φιμώνονται για… να μην πληροφορηθεί ο λαός το γεγονός! Ή πάλι ότι στη χώρα θα ξεσπάσουν ταραχές οι οποίες θα... καλυφτούν λόγω της απεργίας. Κι ακόμη ότι θα… ανεξαρτοποιηθεί ένα κομμάτι της ελληνικής επικράτειας! Τέτοιες αηδίες και αρλούμπες.

Καθολική η συμμετοχή στην απεργία των εργαζομένων στον Τύπο

Tα «Μηχανιώτικα Νέα» δεν αναρτούν ειδήσεις, μετέχοντας όπως και όλοι οι δημοσιογράφοι στις δύο 48ωρες, επαναλαμβανόμενες απεργίες, από τις 6 π.μ. της 7ης Απριλίου έως τις 6 π.μ. της Δευτέρας 11 Απριλίου, που κήρυξαν τα διοικητικά συμβούλια των ενώσεων των εργαζομένων στα μέσα μαζικής ενημέρωσης.

Ο θυμός των πολιτών κατά των ΜΜΕ

Η οργή, που εκφράζουν οι πολίτες κατά των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, πρέπει να ξυπνήσει από το βαθύ λήθαργο όλους: Όχι μόνο τους καναλάρχες και τους ιδιοκτήτες των εφημερίδων και των ραδιοφωνικών σταθμών, αλλά πρωτίστως τις δημοσιογραφικές οργανώσεις. Δεδομένου ότι, όπως έδειξαν και τα αποτελέσματα της δημοσκόπησης της GPO που παρουσιάστηκαν τη Δευτέρα 7 Φεβρουαρίου 2011 στην εκπομπή «Ανατροπή» του Mega, οι πολίτες εκφράζουν τον θυμό τους πρωτίστως για τα ΜΜΕ (39%) και στη συνέχεια για το πολιτικό σύστημα συνολικά (36,9%) και τα συνδικάτα (35,6%). Κι αυτό γιατί; Διότι θεωρούν τα ΜΜΕ συνυπεύθυνα στη συγκάλυψη των σκανδάλων και στην απόκρυψη της καταστροφικής ολισθηρής πορείας την οποία ακολουθούσε η χώρα, με συνέπεια να φτάσουμε στη σημερινή κατάντια.