Σήμα κινδύνου εκπέμπουν πανεπιστημιακοί της Θεσσαλονίκης, εκφράζοντας φόβους πως το ΑΠΘ από το Σεπτέμβριο δε θα μπορεί να λειτουργήσει, όπως σήμερα, λόγω της υποχρηματοδότησης. Μάλιστα, θα ζητήσουν από τη Σύγκλητο την αναστολή λειτουργίας του πανεπιστημίου, συμβολικά, για μία μέρα μετά το Πάσχα, σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την πολιτική του υπουργείου Παιδείας.
Για «οικονομικό στραγγαλισμό», που προκαλεί ερωτήματα για τους πραγματικούς στόχους τους οποίους θέτει η Πολιτεία για την παιδεία, έκαναν λόγο εκπρόσωποι του Ενιαίου Συλλόγου ΔΕΠ (ΕΣΔΕΠ) του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου, σε συνέντευξη Τύπου, με αφορμή την πανελλαδική κινητοποίηση και την τρίωρη στάση εργασίας στα ακαδημαϊκά ιδρύματα της χώρας που κήρυξε η Πανελλήνια Ομοσπονδία Συλλόγων ΔΕΠ (ΠΟΣΔΕΠ).
Λιγότερες πιστώσεις
Οι πανεπιστημιακοί υποστήριξαν ότι δημιουργούνται προβλήματα στη λειτουργία των τμημάτων, και ιδίως των νεότερων, όπου δεν μπορούν να καλυφθούν οι απαιτήσεις των προγραμμάτων σπουδών, καθώς οι περισσότερες ώρες διδασκαλίας στηρίζονται σε εκπαιδευτικό προσωπικό του ΠΔ 407. «Οι πιστώσεις για συμβασιούχους διδάσκοντες ΠΔ 407/80 μειώθηκαν στο τέλος του 2010 κατά 16%, ενώ και νέα περικοπή έγινε μόλις πρόσφατα», επισήμανε ο πρόεδρος του ΕΣΔΕΠ του ΑΠΘ, Γιάννης Κρεστενίτης.
«Ψαλίδι» στον προϋπολογισμό
Τα πανεπιστήμια, σύμφωνα με τους εκπροσώπους του ΕΣΔΕΠ, έχουν ήδη υποστεί περικοπή στους τακτικούς προϋπολογισμούς κατά 30% το 2010 και ετοιμάζεται και νέα περικοπή για το 2011.
Αναφερόμενος στη μείωση της χρηματοδότησης του Αριστοτελείου, ο Δημήτρης Ραπτάκης, ταμίας του ΕΣΔΕΠ, τόνισε πως, αν συνεχιστεί, θα οδηγήσει σε αδιέξοδο, καθώς 18 εκατ. ευρώ χρειάζονται μόνο για τους εργολαβικούς υπαλλήλους. Απομένουν, σύμφωνα με τον ίδιο, 12 εκατ. ευρώ για λειτουργικές δαπάνες (νερό, ρεύμα, τηλέφωνα κ.λπ.), για την κάλυψη των αναγκών 2.500 μελών ΔΕΠ και 2.500 διοικητικών και άλλων υπαλλήλων, καθώς και για ενοίκια κτιρίων για μονάδες που βρίσκονται εκτός πανεπιστημιούπολης. «Αμφιβάλλω αν θα μπορέσουμε να λειτουργήσουμε από το Σεπτέμβριο, όπως λειτουργούσαμε μέχρι σήμερα», υποστήριξε ο κ. Ραπτάκης.
Η αντιπρόεδρος του ΕΣΔΕΠ και επίκουρη καθηγήτρια του Τμήματος Νομικής, Ιφιγένεια Καμτσίδου, τόνισε πως δεν μπορεί να μοιράσει φωτοτυπίες με υλικό στους φοιτητές, λόγω της οικονομικής στενότητας του τομέα, και γι' αυτό τους παραπέμπει στο ηλεκτρονικό μάθημα, όπου είναι αναρτημένα τα κείμενα των αποφάσεων. «Πολλά παιδιά, όμως, με πλησιάζουν και μου λένε πως έχουν αδυναμία πρόσβασης στον Η/Υ από το σπίτι τους και ακόμη μεγαλύτερη δυσκολία να επιβαρυνθούν οικονομικά με την εκτύπωση του υλικού», τόνισε η κ. Καμτσίδου.
Εκ μέρους της Πανεπιστημιακής Συμπαράταξης που συμμετέχει στον ΕΣΔΕΠ του ΑΠΘ, ο Παναγιώτης Γκλαβίνης επισήμανε ότι τα πανεπιστήμια καλούνται να επιβιώσουν μόνα τους, εν μέσω κρίσης, και γι' αυτό θα πρέπει να αξιοποιήσουν τα δικά τους μέσα, ενώ αναφέρθηκε και σε δύο «πληγές» του ΑΠΘ, που απορροφούν μεγάλα κονδύλια, τη Φοιτητική Λέσχη και την κατασκήνωση της Καλάνδρας στη Χαλκιδική.
«Λουκέτο» για μία μέρα
Ο ΕΣΔΕΠ αποφάσισε να ζητήσει από τη Σύγκλητο του ΑΠΘ την αναστολή λειτουργίας του ιδρύματος για μία μέρα, μετά το Πάσχα, προκειμένου να καταστήσει σαφές στην κοινωνία ότι η συγκεκριμένη κυβερνητική πολιτική οδηγεί στην υπονόμευση της δημόσιας και δωρεάν παιδείας.
(πηγή:εφημερίδα "Αγγελιοφόρος")
Η "Πανεπιστημιακή ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ απθ" διαφώνησε με τις προτάσεις αυτές στο πλαίσιο του ΔΣ του ΕΣΔΕΠ και ο εκπρόσωπός της στη συνέντευξη τύπου αν. καθηγ. Νομικής Π. Γκλαβίνης ανέπτυξε τις θέσεις που περιέχονται στο παρακάτω κείμενο που διανεμήθηκε στους παρευρισκόμενους δημοσιογράφους:
ΑπάντησηΔιαγραφήΣήμερα η χώρα βιώνει μια κρίση άνευ προηγουμένου και αγωνίζεται να αποφύγει την κατάρρευση. Η κρίση αυτή είναι πριν απ’ όλα κρίση σκέψης, του τρόπου δηλαδή με τον οποίο εκπαιδευτήκαμε να σκεφτόμαστε από ένα πολιτικό σύστημα που με ευλαβική συνέπεια συντηρήσαμε σαν κοινωνία και σαν οικονομία από τη μεταπολίτευση και μετά.
Στα Πανεπιστήμια η κρίση αυτή ήρθε πολύ πιο νωρίς. Το πολιτικό σύστημα που κυριάρχησε στη χώρα μας μεταπολιτευτικά, κατέστρεψε τα Πανεπιστήμια πολύ πριν καταστρέψει τη χώρα. Πρόκειται για διακεκριμένη περίπτωση ολοκληρωτικής εφαρμογής του κυρίαρχου μεταπολιτευτικού μοντέλου ανάπτυξης της κοινωνίας μας.
Σήμερα, εμείς οι Πανεπιστημιακοί αδυνατούμε να βοηθήσουμε συλλογικά την πατρίδα μας και την κοινωνία να βγουν από την κρίση. Όταν δεν καλούμε σε βοήθεια για την «επίθεση» που δεχόμαστε, στεκόμαστε αμήχανα απέναντι στην κρίση και τα παραγωγικά της αίτια, αρνούμενοι να μεταβάλλουμε τον τρόπο σκέψης μας.
Το κράτος όπως το γνωρίζαμε, τελείωσε για μας. Οι φοιτητές μας έχουν ήδη αντιληφθεί πως, από τη στιγμή που το Δημόσιο θα αδυνατεί στο εξής να προσλαμβάνει με τον τρόπο που το έπραττε, σημασία δεν έχει πλέον η απόκτηση ενός χαρτιού, αλλά η πρόσβαση σε ουσιαστική γνώση, που θα τους εξοπλίσει με τα μέσα εκείνα, τα οποία θα τους επιτρέψουν να επιβιώσουν στην ιδιαίτερα ανταγωνιστική αγορά εργασίας είτε στη χώρα μας ή, κατά προτίμηση πλέον για πολλούς από αυτούς, και στο εξωτερικό.
Υπό το βάρος της αμηχανίας μας, εμείς εξακολουθούμε να αντιδρούμε συλλογικά με τα γνωστά ανακλαστικά της αυτοάμυνάς μας, αρνούμενοι να αντιληφθούμε πως, στο εξής, θα πρέπει να μάθουμε να λειτουργούμε με εξαιρετικά μειωμένη κρατική στήριξη και να προσαρμόσουμε τη δουλειά μας στα περιορισμένα μέσα που διαθέτουμε, τη στιγμή που στον ιδιωτικό τομέα οι συμπολίτες μας δεν έχουν ούτε αυτά.
Ωστόσο, υπάρχουν σήμερα στα Πανεπιστήμια οι δυνάμεις εκείνες που είναι σε θέση και να τα βγάλουν από την κρίση, αλλά και να σύρουν την ελληνική κοινωνία και οικονομία έξω από αυτήν. Από το κράτος περιμένουμε ένα νέο πλαίσιο καθαρών κανόνων: τι μπορεί και τι εγγυάται να επενδύσει στην ανώτατη εκπαίδευση και, συγχρόνως, με ποιο τρόπο θα μας επιτρέψει να αξιοποιήσουμε τα δικά μας μέσα ώστε να φέρουμε σε πέρας την αποστολή μας. Με άλλα λόγια, να θέσει ξεκάθαρα τους όρους της αυτονομίας μας και το νέο πλαίσιο σχέσεων κράτους και ΑΕΙ στη χώρα μας.