Τον παλιό Μηχανιώτη που συναντήσαμε σήμερα το μεσημέρι, είχαμε καιρό να ανταμώσουμε μαζί του. Ακόμη πριν τις δημοτικές εκλογές. Όχι ότι διατηρούμε και κάποια φιλική σχέση μαζί του. Απλώς, όταν συναντιόμασταν στο δρόμο τυχαία, χαιρετιόμασταν, χωρίς να γνωριζόμαστε. Όπως κάνουμε και με όλους τους άλλους συνδημότες μας. Γιαυτό και όταν από μακριά τον είδαμε να έρχεται καταπάνω μας, απορήσαμε.
-«Συγνώμη που σας σταματάω στο δρόμο, αλλά καιρό τώρα ήθελα να σας συναντήσω και να σας συγχαρώ για όσα γράφετε για το Δήμο Θερμαϊκού. Ιδιαίτερα για τα οικονομικά του».
-Μπα, δεν είναι ανάγκη. Τα γράφω γιατί τα αισθάνομαι, του απάντησα. Και διότι, δίχως οικονομικά, δεν μπορεί να επιβιώσει όχι μόνο ένας μεγάλος Δήμος, όπως δικός μας, αλλά ούτε ένα … μικρό περίπτερο, του απάντησα. Αλλά εκείνος επέμενε:
-«Ξέρετε, έμαθα ότι τα χρέη των τριών πρώην δήμων (Θερμαϊκού, Μηχανιώνας και Επανομής) ξεπερνούν τα 20 εκατομμύρια ευρώ, όπως προφητικά είχατε γράψει κι εσείς πριν τις εκλογές. Και με τις περικοπές στα κονδύλια της Τοπικής Αυτοδιοίκησης που επέβαλε η κυβέρνηση, δεν ξέρω εάν θα τα καταφέρει ο Δήμος μας», ανταπάντησε. Και χωρίς να προλάβουμε να πούμε ούτε λέξη, συνέχισε:
-«Όλοι εμείς οι δημότες αγωνιούμε για το μέλλον του Δήμου μας. Έχουμε αντιληφθεί όλοι ότι μόνο εάν αναπτυχθεί η περιοχή μας, κυρίως τουριστικά, θα μπορέσουμε κι εμείς να σηκώσουμε κεφάλι, αλλά να υπάρξει και μέλλον για τα παιδιά μας. Όμως με έναν οικονομικά στραγγαλισμένο δήμο, που δεν θα μπορεί να ανταποκριθεί στις στοιχειώδεις υποχρεώσεις του, όχι μόνο ανάπτυξη δεν μπορεί να γίνει, αλλά ούτε μία τρύπα, που λέει ο λόγος, δεν θα μπορεί να βουλώσει».
Του είπαμε ότι έχει απόλυτο δίκαιο. Και καθώς τον αποχαιρετούσαμε, μας πέταξε μία κουβέντα που μας έκανε εντύπωση:
-«Ξέρετε, εγώ στις εκλογές ψήφισα Μαυρομάτη, γιατί πίστευα ότι θα πρέπει να είναι στο τιμόνι του Δήμου ένας δικός μας, ένας Μηχανιώτης, για να προσέξει καλύτερα τον τόπο. Όμως τώρα θεωρώ ότι έτσι όπως είναι η κατάσταση στο Δήμο Θερμαϊκού, θα πρέπει να δώσουν τα χέρια όλες οι παρατάξεις για να μπορέσουν να γίνουν δύο πράγματα στην περιοχή. Γιατί διαφορετικά, εάν αρχίσει να βάζει ο ένας στον άλλο τρικλοποδιές και εμπόδια, και προσπαθεί ο ένας να υπονομεύσει τον άλλο, τότε δεν τα βλέπω καλά τα πράγματα. Καθώς αυτό που χρειαζόμαστε, είναι μία τύπου «κυβέρνησης εθνικής ενότητας» διοίκηση του Δήμου. Εάν οι παρατάξεις θέλουν το καλό του τόπου και όχι τα μικροπαραταξιακά τους συμφέροντα».
Συμφωνήσαμε απόλυτα μαζί του. Και τότε θυμηθήκαμε ένα μακροσκελές άρθρο που είχαμε γράψει σε ανύποπτο χρόνο, από τα τέλη ακόμη του περσινού καλοκαιριού, επισημαίνοντας τις οικονομικές δυσκολίες που θα αντιμετωπίσουν οι νέοι «Καλλικράτειοι» δήμοι. Διαβάστε κάποια αποσπάσματα, για του λόγου το αληθές:
«Τα κούφια λόγια για την Αυτοδιοίκηση
Είναι αναμφίβολα κρίσιμες και καθοριστικές για το μέλλον του τόπου οι εκλογές του προσεχούς Νοεμβρίου για την τοπική αυτοδιοίκηση. Καθώς από τα αποτελέσματά τους, από την εκλογή ικανών ή όχι δημάρχων και δημοτικών συμβουλίων, δημοτικών αρχόντων με γνώσεις, με σχεδιασμό, με πυγμή και απόφαση για διεκδικητικούς αγώνες, θα κριθεί και ο βαθμός ανάπτυξης των νέων δήμων που δημιουργούνται με τον Καλλικράτη.
Η κυβέρνηση, με τον νόμο που ψήφισε βιαστικά και άκαιρα, βάζει τους νέους δημιουργούμενους δήμους να «βγάλουν το φίδι από την τρύπα». Καθώς τους φορτώνει με αρμοδιότητες που προηγουμένως είχαν οι νομαρχίες, (όπως η συντήρηση και βελτίωση οδικού δικτύου, οι μονάδες πρωτοβάθμιας υγείας, η κατασκευή σχολικών κτηρίων, η μεταφορά των μαθητών στα σχολεία, η διαχείριση των αποβλήτων κ.α.), χωρίς όμως να προνοήσει και για τους απαραίτητους οικονομικούς πόρους που θα επέτρεπαν τους δημιουργούμενους νέους δήμους να ανταπεξέλθουν στο δυσβάστακτο έργο που αναλαμβάνουν.
Πως θα μπορέσουν να τα βγάλουν πέρα, τη στιγμή μάλιστα που η συντριπτική πλειοψηφία των υπό συνένωση σημερινών δήμων και οι δημοτικές τους επιχειρήσεις είναι καταχρεωμένοι; Πως θα καταφέρουν να επιβιώσουν και να αναπτυχθούν, ώστε να μπορέσουν αφενός να παράξουν έργο χρήσιμο και ωφέλιμο για τους δημότες τους και αφετέρου, όχι μόνο να μη χρειασθεί να κάνουν απολύσεις από τους υπάρχοντες δημοτικούς υπαλλήλους αλλά αντιθέτως, να μπορέσουν να απορροφήσουν και ένα μέρος του άνεργου δυναμικού της περιοχής τους;
Χρειάζεται σχεδιασμός πάνω σε σωστές βάσεις, με την υιοθέτηση ρεαλιστικών και υλοποιήσιμων προγραμμάτων, που θα λαμβάνουν υπόψη την κατάσταση που διαμορφώθηκε στη χώρα εξαιτίας της κρίσης αλλά και της «εισβολής» του ΔΝΤ. Η χρησιμοποίηση παλαιοκομματικών συνθημάτων και νοοτροπιών του παρελθόντος, όχι μόνο δεν πείθει πλέον και δεν συγκινεί κανέναν, αλλά απεναντίας είναι καταδικαστέα από τη συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών. Νοοτροπίες οι οποίες, τόσο σε επίπεδο κεντρικής κυβέρνησης, όσο και σε επίπεδο Τοπικής Αυτοδιοίκησης, είναι που οδήγησαν τη χώρα στο σημερινό της χάλι και ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού στη φτώχεια και την εξαθλίωση….».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου