Όπως αναφέρεται σε ρεπορτάζ του Χρήστου Μέγα στην εφημερίδα «Ελευθεροτυπία», στόχος είναι ο περιορισμός των δαπανών, αλλά και η πολιτική της επιβίωση μέσω του κοινωνικού αυτοματισμού. Ειδικά μεταξύ των συνταξιούχων, οι οποίοι -στη συντριπτική τους πλειονότητα- λαμβάνουν αποδοχές κάτω των 700 ευρώ (το 80% στο ΙΚΑ), ποσό που θεωρείται κατώφλι και... διασφαλισμένο για όλους.
Η αρχή θα γίνει με το νέο-ενιαίο μισθολόγιο των δημόσιων υπαλλήλων, το οποίο έχει ως στόχο τον περιορισμό της συνολικής μισθολογικής δαπάνης από 22,591 δισ. ευρώ το 2010 στα 17,361 δισ. του χρόνου και τα 17,064 δισ. το 2013. Αυτό συνεπάγεται περικοπή δαπανών οι οποίες θα φθάσουν τα 5,5 δισ. ευρώ μεταξύ του 2010 και του 2013.
Ενα μέρος αυτών των «οικονομιών» θα προέλθει από τις 130.000-150.000 συνταξιοδοτήσεις δημόσιων υπαλλήλων κατά την 5ετία 2010-14, αν και οι εφαρμοζόμενες περικοπές στους μισθούς αναμένεται να αποδώσουν σημαντικά.
Ειδικά για τις συνταξιοδοτήσεις, η κυβέρνηση με τον ασφαλιστικό νόμο του 2010 (3865/10) πριμοδότησε τους άνδρες δημόσιους υπαλλήλους προκειμένου να φύγουν πρόωρα από τις υπηρεσίες (τρίτεκνοι ή άνδρες με ανήλικο στο 52ο έτος, μειωμένη στο 56ο φέτος κ.ά.), καθώς υπολογίζεται ότι η συνταξιοδοτική δαπάνη φτάνει στο 50% των απολαβών ενός εν ενεργεία υπαλλήλου (μεγαλύτερος μισθός, επιδόματα, μπόνους κ.ά.). Παράλληλα, υπό το φόβο μην δεχτούν πολλοί δημόσιοι υπάλληλοι να αποχωρήσουν (ακριβώς λόγω χαμηλών συντάξεων με λίγα έτη ασφάλισης), επιστρατεύτηκε και ο φόβος για την απονομή του εφάπαξ.
Τώρα το υπουργείο Οικονομικών σχεδιάζει ρύθμιση για την οικονομική στήριξη του ταμείου με πάνω από 600 εκατ. φέτος (εκ των οποίων τα 250 εκατ. από τον προϋπολογισμό), έτσι ώστε να δοθούν συνολικά 22.000 εφάπαξ φέτος (έναντι στόχου 7.000 κατ' έτος). Ουσιαστικά η κυβέρνηση ρίχνει την εξής ιδέα σε όποιον δημόσιο υπάλληλο έχει θεμελιώσει συνταξιοδοτικό δικαίωμα αλλά παραμένει στην υπηρεσία και δεν συνταξιοδοτείται: «Πάρε το εφάπαξ και τρέχα στη σύνταξη...» Ετσι ώστε να μειωθεί ο πληθυσμός των δημόσιων υπαλλήλων χωρίς να υποχρεωθεί σε απολύσεις προσωπικού, όπως πιέζει η τρόικα, γεγονός που συνεπάγεται και την ανάληψη του σχετικού πολιτικού κόστους.
Ομως, πέραν των συνταξιοδοτήσεων, το υπουργείο Οικονομικών σχεδιάζει δυο νέα-ενιαία μισθολόγια: Για το Δημόσιο που θα τεθεί σε εφαρμογή από 1ης Ιουλίου φέτος και ένα για τις ΔΕΚΟ ώστε να περιοριστούν οι υψηλές αποδοχές (ΔΕΗ, ΕΛΠΕ, ΟΠΑΠ κ.ά.). Και αυτό πέραν του πλαφόν των 4.800 ευρώ το μηνα μαζί με υπερωρίες, επιδόματα ειδικών συνθηκών, βαρέα κ.ά., που θεσπίστηκε πέρυσι και την νέα περικοπή (την τρίτη κατά σειρά) κατά 10% από τον φετινό Ιανουάριο.
Ως προς τις συντάξεις αναμένεται τριπλό «κούρεμα», μετά την κατάργηση της 13ης και 14ης σύνταξης πέρυσι, τον ΛΑΦΚΑ (εισφορά) από 4%-9% για αποδοχές πάνω από 1.400 ευρώ το μήνα και τον νέο τρόπο υπολογισμού που καθιερώθηκε με τον νόμο 3863/10 (και θα τεθεί σε ισχύ από το 2015). Οι νέες επεμβάσεις θα εκδηλωθούν ως ακολούθως:
1. Θα μειωθούν όλες οι επικουρικές συντάξεις, αφού το σύνολο των ταμείων εμφανίζει κρυφά-αναλογιστικά ελλείμματα. Στόχος ο περιορισμός και κάτω του 20% (έναντι της κύριας σύνταξης) όχι μόνο για όσους συνταξιοδοτηθούν στο μέλλον, αλλά και για τους παλαιούς συνταξιούχους.
2. Επίσης οι επικουρικές που θα ξεπερνούν τα 300 ευρώ θα περικοπούν κατά ένα ποσοστό 5%-10% (τύπου ΛΑΦΚΑ) υπέρ των ελλειμματικών επικουρικών ταμείων.
3. Θα καθιερωθεί νέο πλαφόν στις συντάξεις των ΔΕΚΟ, των τραπεζών και των λοιπόν ταμείων στα 2.373 ευρώ μεικτά, από 2.770 σήμερα (το τετραπλάσιο του ατομικού ΑΕΠ του 1991 αναπροσαρμοσμένο με το -ενδιάμεσο- ποσοστό αύξησης των συντάξεων). Το εν λόγω ποσό (ένα πλαφόν) αποτελεί την οροφή των παροχών του ΙΚΑ (το 25πλάσιο του τεκμαρτού εισοδήματος της ανώτερης -28ης εν προκειμένω- ασφαλιστικής κλάσης).
Η νέα... χαμηλή οροφή αναμένεται να περιληφθεί στο Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής που θα κατατεθεί στις αρχές της εβδομάδας. Στόχος να «πιάσουν» ένα μεγάλο ποσοστό υπαλλήλων των ΔΕΚΟ και των τραπεζών, οι οποίοι λαμβάνουν σύνταξη με βάση το καταστατικά των ειδικών ταμείων παρά το γεγονός ότι έχουν υπαχθεί, από το 2008, στο ΙΚΑ.
Αφορά κυρίως υψηλόβαθμους υπαλλήλους, ορισμένοι από τους οποίους, όμως, συνταξιοδοτούμενοι, προσφεύγουν στη Δικαιοσύνη και δικαιώνονται (λαμβάνοντας συντάξεις πάνω και από αυτό το όριο των 2.770 ευρώ -που είναι απόλυτα σαφές και προσδιορισμένο- του νόμου 2084/92) σε δύο περιπτώσεις:
Α) Οταν απασχολούνται πέραν της 35ετίας (το συγκεκριμένο όριο έχει κριθεί ότι ενεργοποιείται μόνο για τα 10.500 ένσημα).
Β) Οταν τα ταμείο παρακρατεί ασφαλιστικές εισφορές για μισθό πέραν των περίπου 3.500 ευρώ (είναι το εισοδηματικό όριο που οδηγεί σε σύνταξη 2.770 ευρώ). Με το νομικό σκεπτικό μάλιστα ότι «εφόσον κρατούσατε εισφορές υψηλότερες των οριζομένων απολαβών, τότε οφείλετε να αποδώσετε αναλογικές (των εισφορών) συντάξεις».
Και αυτά τα δυο νομικά παράθυρα αναμένεται να καταργηθούν με νομοθετικές παρεμβάσεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου