Είναι αλήθεια πως είχαμε καιρό να παρακολουθήσουμε συνεδρίαση δημοτικού συμβουλίου. Την πρώτη μας γεύση από συνεδριάσεις ενός παρόμοιου σώματος, την είχαμε προδικτατορικά στις Σέρρες, επί δημαρχίας του Ανδρέα Ανδρέου. Ενώ μετά τη μεταπολίτευση, είχαμε καλύψει δημοσιογραφικά άπειρες συνεδριάσεις του δημοτικού συμβουλίου Θεσσαλονίκης, επί δημαρχίας των αείμνηστων Μιχάλη Παπαδόπουλου, Θεοχάρη Μαναβή και Θανάση Γιαννούση, αλλά και αργότερα, με δημάρχους τον Σωτήρη Κούβελα και τον Ντίνο Κοσμόπουλο.
Μάλιστα μετά από παράκληση του δημάρχου Θανάση Γιαννούση, είχαμε αναλάβει και κρατούσαμε επί μήνες – αμισθί παρακαλώ και εθελοντικά- και τη θέση του υπευθύνου για το Γραφείο Τύπου του δήμου. Οπότε αναγκαστικά παρακολουθούσαμε και όλες τις συνεδριάσεις του δημοτικού συμβουλίου. Τέλος, μετά από πρόσκληση του επίσης αείμνηστου φίλου μας, Αντώνη Τρίτση, είχαμε παρακολουθήσει και δύο-τρεις συνεδριάσεις του δημοτικού συμβουλίου Αθήνας. Έτσι λοιπόν, μπορούμε να πούμε ότι έχουμε κάποια πείρα από τον τρόπο λειτουργίας ενός δημοτικού συμβουλίου.
Γιατί τα γράφουμε όλα αυτά; Για να επισημάνουμε ότι πουθενά αλλού δεν είδαμε αυτό το «μπάχαλο» που παρατηρείται κάποιες φορές, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες του προεδρείου, στις συνεδριάσεις του δημοτικού συμβουλίου του δήμου Θερμαϊκού. Με κάποιους συμβούλους να θορυβούν συνέχεια και να παίρνουν το λόγο «επί παντός επιστητού». Μερικές φορές, είναι εύστοχες οι παρατηρήσεις και χρήσιμες οι υποδείξεις τους. Στις περισσότερες όμως περιπτώσεις, είναι έκδηλη η αγωνία τους να μιλήσουν, να ακουστούν από το ακροατήριο, να κάνουν εντύπωση.
Και σαν να μη φτάνει αυτό, από πάνω κατηγορούν και τους συναδέλφους τους στο δημοτικό συμβούλιο αλλά και στην ίδια με αυτούς παράταξη, ότι παραμένουν… «μονίμως άφωνοι». Λες και το θέμα είναι εάν ανοίγει ή όχι το στόμα του κάποιος και όχι το περιεχόμενο αυτών που θα πει. Εάν πρέπει να τα πει και σε ποια χρονική στιγμή.
Δεν είναι μεμπτό το να μην μιλάει κανείς συνέχεια. Εξάλλου, από την ώρα που πριν από κάθε συνεδρίαση προηγούνται τα προσυμβούλια των δημοτικών παρατάξεων, προκειμένου να είναι εναρμονισμένη και όχι… αλαλούμ η στάση των δημοτικών συμβούλων, στην κανονική συνεδρίαση παίρνουν το λόγο ο δήμαρχος και οι αρμόδιοι αντιδήμαρχοι. Ενώ φυσικά υπάρχει και η παρέμβαση των συμβούλων όταν χρειαστεί να μιλήσουν. Για να πουν κάτι ουσιαστικό και όχι για να κάνουν εντύπωση για τους δικούς τους προσωπικούς λόγους.
Δεν πάει πολύς καιρός που το δημοτικό συμβούλιο του δήμου Θερμαϊκού ασχολούνταν επί είκοσι λεπτά της ώρας με το εάν ένα κείμενο που συντάχθηκε για να περιγράψει τις φοβερές ελλείψεις του Κέντρου Υγείας Μηχανιώνας θα έπρεπε να ονομάζεται «ψήφισμα» ή «αίτημα». Και καταναλώθηκε τόσος πολύτιμος χρόνος και άλλη τόση φαιά ουσία εξ αιτίας των συνεχών παρεμβάσεων των ίδιων δημοτικών συμβούλων, ενώ θα μπορούσε ο χρόνος εκείνος να ξοδευθεί πιο παραγωγικά και περισσότερο αποτελεσματικά.
Είναι θεμιτό σε μία πολυπληθή δημοτική ομάδα, όπως είναι αυτή της πλειοψηφίας, να υπάρχουν διαφορετικές απόψεις για πολλά θέματα, από τον τρόπο άσκησης της γενικότερης δημοτικής πολιτικής, μέχρι το είδος των λουλουδιών που θα φυτέψουν στα παρτέρια τα συνεργεία του δήμου. Την γνώμη σου και κατά συνέπεια την όποια διαφωνία σου, τη διατυπώνεις στους κόλπους της παράταξής σου. Από τη στιγμή όμως που η ομάδα σου πάρει μία απόφαση, οφείλεις να συνταχθείς με αυτή, να την εφαρμόσεις και να την υποστηρίξεις. Αυτό επιτάσσουν οι κανόνες του δημοκρατικού μας πολιτεύματος, αυτό επιβάλλει η δημοκρατική συνείδηση του καθενός μας.
Κατά συνέπεια, το θέαμα κάποιων συμβούλων που επιμένουν να κρατούν δικό τους «μπαϊράκι» στις συνεδριάσεις του δημοτικού συμβουλίου, να αντιπαρατίθενται με τις απόψεις της παράταξής τους και να «καρφώνουν» τη διοίκηση του δήμου, πιστεύουμε ότι η στάση τους αυτή δεν βοηθάει όχι μόνο την παράταξη υπό την οποία εκλέχθηκαν, αλλά σε τελευταία ανάλυση και τους ίδιους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου