Δεν είναι μόνο η ελληνική κυβέρνηση που αγωνιά για τις αποφάσεις της κρίσιμης συνόδου κορυφής της Ε.Ε. της 25ης Μαρτίου. Μαζί της είναι ανήσυχοι και εκατοντάδες χιλιάδες έλληνες δανειολήπτες, καθώς από τις αποφάσεις που θα ληφθούν στη σύνοδο, θα εξαρτηθούν οι επόμενες κινήσεις της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) στο μέτωπο των επιτοκίων.
Στην Ελλάδα, η μοναδική ευχάριστη έκφανση της κρίσης έχει να κάνει με τη μείωση των επιτοκίων του ευρώ στο ιστορικό χαμηλό του 1%, η οποία συμπαρέσυρε προς τα κάτω τις δόσεις για χιλιάδες παλιούς δανειολήπτες με στεγαστικά δάνεια συνδεμένα με το κεντρικό επιτόκιο της ευρωτράπεζας και όχι με το διατραπεζικό επιτόκιο euribor.
Για παράδειγμα, η δόση σε στεγαστικό δάνειο ύψους 145.000 ευρώ, διάρκειας 30 ετών, που εκδόθηκε το 2007, μειώθηκε δραστικά από τα 690 ευρώ στα 548 ευρώ με τη λήξη της τριετούς κλειστής περιόδου, καθώς στο μεσοδιάστημα το επιτόκιο της ΕΚΤ μειώθηκε από 4% σε 1%. Έτερος δανειολήπτης, με στεγαστικό ύψους 100.000 ευρώ, το οποίο έβγαλε στις αρχές του 2006, είδε πρόσφατα με μεγάλη ικανοποίηση τη δόση του να περιορίζεται από τα 470 στα 380 ευρώ τον μήνα.
Για παράδειγμα, η δόση σε στεγαστικό δάνειο ύψους 145.000 ευρώ, διάρκειας 30 ετών, που εκδόθηκε το 2007, μειώθηκε δραστικά από τα 690 ευρώ στα 548 ευρώ με τη λήξη της τριετούς κλειστής περιόδου, καθώς στο μεσοδιάστημα το επιτόκιο της ΕΚΤ μειώθηκε από 4% σε 1%. Έτερος δανειολήπτης, με στεγαστικό ύψους 100.000 ευρώ, το οποίο έβγαλε στις αρχές του 2006, είδε πρόσφατα με μεγάλη ικανοποίηση τη δόση του να περιορίζεται από τα 470 στα 380 ευρώ τον μήνα.
Πότε θα τραβήξει τη σκανδάλη;
Το ερώτημα τώρα είναι πόσο θα διαρκέσει αυτή η καλή τύχη των ελλήνων δανειοληπτών. Η Ελλάδα και άλλες αδύναμες χώρες της ευρωζώνης δοκιμάζονται σκληρά από την κρίση, την ύφεση, την πιστωτική ξηρασία, την υψηλή ανεργία, την κατάρρευση της κτηματαγοράς, και ενδεχόμενη αύξηση των επιτοκίων από τη Φρανκφούρτη θα τους προκαλούσε ακόμη μεγαλύτερα προβλήματα. Θα αποτελούσε επίσης βαρύ πλήγμα για τους νέους δανειολήπτες, που θα επωμίζονταν την όποια αύξηση των επιτοκίων δανεισμού στη διατραπεζική αγορά.
Όμως η ΕΚΤ χαράσσει την πολιτική της με βάση τις ανάγκες όλων των χωρών της ευρωζώνης, και υπάρχουν ορισμένες -προεξάρχουσας της Γερμανίας- που έχουν συνέλθει από την κρίση και αντιμετωπίζουν πλέον αυξημένους κινδύνους στο μέτωπο του πληθωρισμού. Ο πληθωρισμός στην ευρωζώνη διαμορφώνεται στο 2,4%, δηλαδή αισθητά υψηλότερα από την οροφή του 2% που θέτει η ΕΚΤ.
Τον Οκτώβριο ή το 2012;
Σύμφωνα με τους αναλυτές, η κρίσιμη ημερομηνία είναι η 25η Μαρτίου. Τότε θα γνωρίζει η ΕΚΤ -όπως και ο υπόλοιπος κόσμος- αν η συνολική λύση στην κρίση που έχουν υποσχεθεί οι Ευρωπαίοι θα πάρει σάρκα και οστά ή αν αντίθετα οι ηγέτες της ΕΕ δεν καταφέρουν να βρουν τη χρυσή τομή ανάμεσα στις απαιτήσεις των πλούσιων χωρών (όπως η Γερμανία και η Φιλανδία) και τις ανάγκες των ασθενών, όπως η Ελλάδα.
Αν συμβεί το πρώτο, δηλαδή δοθεί ικανοποιητική λύση και οι αγορές χαλαρώσουν τις πιέσεις τους προς την ευρωπαϊκή περιφέρεια, τότε η ΕΚΤ θα επισπεύσει την αύξηση των επιτοκίων. Πολλοί αναλυτές την τοποθετούν στον Οκτώβριο του 2011. Διαφορετικά, δεν θα θελήσει να είναι εκείνη που θα δώσει τη χαριστική βολή στα πιο αδύναμα μέλη της περιοχής του ευρώ και θα αναβάλει για το 2012 τις όποιες αποφάσεις της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου