Παρασκευή 18 Φεβρουαρίου 2011

Ένα "Μνημόνιο" του 1958 και τα.. "ψιλάϊν" του Μποστ

Με αφορμή την επίσκεψη, του πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου στο Βερολίνο,  την Τρίτη 22 Φεβρουαρίου, για να συναντηθεί με τη καγκελάριο της Γερμανίας Άνγκελα Μέρκελ, με αντικείμενο το σύμφωνο ανταγωνιστικότητας, ανασύραμε από το αρχείο μας μία εκπληκτική γελοιογραφία του Μποστ, για μία άλλη ελληνογερμανική συνάντηση, το 1958, όταν την Αθήνα είχε επισκεφθεί ο τότε καγκελάριος της Δυτικής Γερμανίας, Λούντβιχ Έρχαρντ.

Τα σκίτσα του Μπόστ, του κατά κόσμον Μέντη Μποσταντζόγλου, που είχαν αφήσει εποχή για την ευρηματικότητά τους, σύμφωνα με την τεχνοτροπία του, έπρεπε να τα περιστρέφει κανείς για να διαβάσει το πλήρες μήνυμα τους.
Ο Μποστ, οπαδός της διαλεκτικής σκέψης και όχι της δογματικής , δημιουργός που στηρίζονταν στον Ελληνικό λαϊκό πολιτισμό και στη διαχρονική ιστορική παράδοση, προσπαθούσε να αντλεί συνεχώς στοιχεία αντίστασης, αλλά και αναδεικνύει την «μιζέρια»  που κατατρώγει τον έλληνα , μιζέρια που καταλήγει τελικά στην απελευθέρωση.
Ο αιώνιος έλληνας φτωχός και ξυπόλητος ζητιάνος, σαν ένας άλλος Καραγκιόζης, που συνδιαλέγεται και παλεύει με τους έχοντες και κατέχοντες και τους ξένους κατακτητές για να μπορέσει να επιζήσει με όπλο την λαϊκή σοφία, τον πατριωτισμό, την αγάπη στην Ελευθερία και την Κοινωνική Δικαιοσύνη. Τα κείμενα του χωρίς τονισμούς , με ένα φωνητικό ¨ο¨ , ¨ε¨ και ¨ι¨ , γεγονός που δήθεν χαρακτηρίζει τους φτωχούς και ¨αγράμματους¨ , αλλά πάντα φωτισμένους μέσα από την εμπειρία της ζωής , όπως τον Μακρυγιάννη και τον λαϊκό μας ζωγράφο Θεόφιλο.
Ο ζητιάνος και ξυπόλητος του Μπόστ στο σκίτσο αυτό, συνομιλεί με τον ¨Χερ ντόκτορ Ερχάρτο». Και ζητώντας οικονομική βοήθεια (εδώ προφητικά το Μνημόνιο), του λέει «…Μη μου λέτε νιξ και νάϊν, χριάζομε επηγόντως τα ψιλάϊν….
Περιστρέψτε τη γελοιογραφία του Μποστ και απολαύστε την.




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου